Pomoc rodzinie narkomana

Narkomania to narastający problem, który dotyczy sporej części naszego społeczeństwa. Uzależnienie od substancji odurzających znajdujących się w narkotykach dotyka zwłaszcza ludzi młodych, którzy są szczególnie podatni na sugestie wypróbowania takich specyfików. Nałóg ciągnie się za nimi latami, a czasem również przez całe życie. Warto jednak pamiętać, że cała ta sytuacji krzywdzi nie tylko samego uzależnionego. Cierpi przecież całe jego otoczenie, z rodziną na czele. Na jaką pomoc mogą oni zatem liczyć?

Współuzależnienie - co to?

Narkomania jest chorobą, współuzależnienie już nie, ale śmiało można stwierdzić, iż jest niemal równie niebezpieczne. Jest to zespół niewłaściwego przystosowania się do sytuacji, w której bliska osoba ulega uzależnieniu. Współuzależniony koncentruje swoje życie i swoje działania na tym, w jaki sposób ograniczyć zażywanie narkotyków przez uzależnionego lub jak przekonać go do leczenia. Można powiedzieć, że taka osoba zaczyna żyć życiem narkomana, przejmując odpowiedzialność za jego prawidłowe funkcjonowanie i dopasowując swoją codzienność do rytmu zażywania narkotyków przez drugą osobę. Tym samym, zupełnie nieświadomie tak naprawdę ułatwia jej trwanie w nałogu, gdyż niczym innym nie musi się martwić.

Warto dodać, że za osobę współuzależnioną uznaje się tylko osoby dorosłe, które formalnie mogą zdecydować się na życie z dala od uzależnionego. Inaczej niż w przypadku dzieci, które nie mają możliwości odejścia od swoich rodziców. A jakie charakterystyczne cechy można przypisać osobie współuzależnionej? Taki człowiek między innymi:

• koncentruje myśli, uczucia i działania na uzależnieniu bliskiej osoby;
• zaprzecza istnieniu problemu i wciąż szuka usprawiedliwień dla uzależnionego;
• stara się ukryć problem z narkotykami przed otoczeniem;
• stara się kontrolować uzależnienie bliskiej osoby, na przykład poprzez wyrzucanie narkotyków lub ograniczanie ich ilości, czy nawet zaopatrywanie uzależnionego, tak by sam nie wychodził z domu;
• staje się odpowiedzialny za działania pijącego i bierze na siebie ich konsekwencje, na przykład poprzez spłacanie długów uzależnionego, czy krycie go przed pracodawcą;
• wykonuje obowiązki zaniedbywane przez uzależnionego.

Współuzależnienie - kto może pomóc?

W pierwszej kolejności osoba współuzależniona musi sobie zdać sprawę z tego, iż potrzebuje pomocy. Często dochodzi do tego w sytuacji, gdy jest ona już skrajnie wyczerpana psychicznie i nie radzi sobie z codziennością. W każdej chwili osoby z tego typu problemami mogą zgłosić się do placówek terapii uzależnień, które oferują współuzależnionym pomoc terapeutyczną i medyczną. Wykaz takich miejsc znajdujących się w całej Polsce, można odszukać na stronie Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Fachowe wsparcie jest w tym przypadku kluczowe, gdyż osoby współuzależnione nie są w stanie same poradzić sobie z ciężarem obowiązków, które nieświadomie przyjęły na siebie w związku z uzależnieniem bliskiej osoby.

Warto również dodać, że istnieją grupy wsparcia dla osób współuzależnionych. Dzięki nim, osoby w podobnej sytuacji czują, że nie są osamotnione w swoim cierpieniu. Aktywnie się wspierają, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych i wzajemnie pomagają sobie w tym, aby zmienić sposób swojego funkcjonowanie, niezależnie od tego czy bliska im osoba skończy z nałogiem czy nie.